• حکمت ها
  • خضاب و رنگ
مترجم : سید علی نقی فیض الاسلام

خضاب و رنگ

«1303»

465.وَ قِیلَ لَهُ (علیه السلام) لَوْ غَيَّرْتَ شَيْبَكَ يَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ فَقَالَ الْخِضَابُ زِینَةٌ وَ نَحْنُ قَوْمٌ فِی مُصِیبَةٍ  يُرِیدُ وَفَاةَ رَسُولِ اللَّهِ (صلى الله علیه وآله).


بامام علیه السّلام گفتند: یا امیر المؤمنین اگر موى سفید (ریش) خود را تغییر مى دادى (خضاب و رنگ مى نمودى) بهتر بود،  حضرت (در باره خضاب) فرمود: خضاب زینت و آرایش است و (لیكن) ما گروهى هستیم عزادار و در اندوه (سيّد رضىّ «علیه الرّحمة» فرماید:) حضرت از فرمایش خود (ما در عزا و اندوه هستیم) وفات رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله و سلّم را اراده دارد (و سخنى در باره خضاب در شرح فرمایش هفدهم گذشت).